Saturday, March 10, 2012

My 22nd bday..;)

Memorable bday! Drained from work pero salamat sa handa ng barkada khit may pasok kau kinabukasan salamat sa paghahanda! Sa wake up call ko from fullerton family.. Via speaker phone singing happy bday.. Sa family ko na ang daming twag pero d ko nasagot. Sa mga bumati! Kay ninang na khit bc binigyan ako ng spare time nia.. Sa taong dinamayan ako magdamag khit sa chat lng at kay kars sa super effort video:) salamat ha! For making it special. :) thank u po God sa blessings:)

Sunday, January 15, 2012

remember to look back..

Napaisip lng ako.. Pano kung wala ako dito.. at wala rin ang isa sa kanila? Siguro.. katulad ng dati.. pagkauwi sa trabaho mamimili ka lang kung kakain ka o itutulog mo na lng.. wla kang iisipin kundi sarili mo lang.. "ang alagaan ang sarili mo" Pero dahil bilog ang mundo, si God bumuo ng tropa.. na naging "pamilya". Iba't ibang ugali na kung minsan e magkakasalungat para maging dahilan ng tampuhan. Ang pamilya ay binubuo ng ama't ina. Mamahalin mo sila kasi bukod sa mahal nila ang bawat flaws ng isa't isa ganun din sila sa iba. Hindi marunong magtanim ng sama ng loob at marunong makisama. Si Dadi na kalog at si mami na masayang masaya pero walang reaction. Ang kapatid ko na matalino at matalinaw:) si baby na kahit palagi kami nagkakatampuhan alam niya kung paano niya susuyuin ang ate niya at ang bago kong kapatid na sobrang bait na mahilig sa dota. Ako ang pinaka maiinitin ang ulo, matigas ang ulo, pasaway, lasenggera ano pa ba? ako ang blasksheep ng pamilya. Pero minahal nila ako sa kung ano ako. Hindi sila naghanap ng perpektong ako.. Dumating sa puntong kailngan kong lumayo pansamantala.. Dahil narin sa pansariling desisyon at dahil narin sa mga taong nakapaligid samin.. Nagkamali man ako at pinakinggan ang iba.. Nabulag man ako sa pananalita ng iba natuto akong tumayo sa sarili ko ng wala sila.. Kahit mabigat man sa loob ko.. Pero dahil sila ang totoong nagmamahal sayo? Pinilit nilang magreach out sayo sa kabila ng pagtalikod mo sa kanila.. 'they grabbed me bago pa ko mahulog sa bangin' on my own perception? At least I felt like being closer to the cliff kasi mas malalaman mo kung sino ang mga taong nakapaligid sayo. Kay God? Nagpapasalamat ako ng marami. Kasi nandito sila para sakin. People might come and go in our lives.. Pero mananatili silang pamilya para sakin.

Thursday, August 26, 2010

My eyes opened automatically.. while my right hand search for the handphone i placed beside of me.. One word that my mouth shouted upon in the late afternoon. "SHIT"

This is my very-first-word every time I look at my phone and realized that I'm late again for work. Few seconds, I close my eyes and do the "inhale exhale exercise" as if i'm doing some yoga on my bed. I tried to phone our supervisor but no answer. So, I've decided to take a bath first, eat and then go to see the doctor even though I don't want to.

While i was sittin' on a bus. It came to my mind that i blame myself again. regret. shit.
But In the first place its me who chose to transfer to other workplace. Workplace is not the issue. It is me and the fact of having a lists of tardiness in the past months I've been here in Singapore. So what am I supposed to do? sometimes I am very tired of it. I know that there a lot of things or facts that can affect, that's why my performance was being affected as I can see. Actually its not the things or the facts which affects the entire performance. It is "Me" who made an impact. It is "Me" who do wrong. It is "Me" who make descisions.

why I keep on blogging this? It is because.. In all of those things happened in our life. Who to blame? It is "ourselves". It is not the people around you. It is what we react, respond and act after the situation. Sometimes try to be alone. have some coffee and do some "self-realization"
Talking to yourself is not an act of those people who lived in mental hospital. Sometimes you have to talk to yourself to have a conclusion in the end.


Tuesday, October 27, 2009

Part 2: Karma

Part 2

(Traffic na naman ng mga oras na iyon. sinipat ang relo at napaisip)
Erin: shit? it's Sunday? (nagring ang phone)
Dylan: Hi Erin, it's Dylan.. san kana?
Erin: ye-yeah.. ah nasa Coastal palang, I forgot it's sunday.. magpapatutor ka ba ngayon?
Dylan: well the thing is, wala ako sa mood magpaturo ngayon, e kung gala na lang tayo?
Erin:gala? mm... i-i dont know?
Dylan: come on.. I dont bite. hehe (giggle)
Erin: (napapangiti) ahh.. ok-ok. saan tayo magkikita?
Dylan: sa MOA and park your car there. tapos doon na lang tayo magkita sa starbucks.
Erin: huh? how did you know.. (nagtataka) well, ok. I'll be there in 10 minutes.
Dylan: sure.. ingat ka ha..(at naputol na naman ang linya.)
Erin: (napapangiti) Its funny. Bakit ba parang masyado siyang pinupush sakin? the tutorial thing and Pio's friend. (natawa na lang. Ilang minuto pa nga ay nakarating narin siya sa meeting place at hindi pa nga niya nakikita si Dylan. Dumiretso siya sa counter at umorder ng isang Frappe at umupo sa pinaka magandang pwesto na tanaw ang dagat. Binuksan ang Iphone at nagnet muna.)
Dylan: hey.. (pero hindi narinig ni erin dahil may nakapasak na headset sa kanyang tenga. Yumuko si Dylan at talagang isang daliri na lang ang pagitan nila sa isa't isa. Nagkatinginan ang mga ito at bigla na lang tumawa si Erin)
Erin: hahaha.. nakakagulat ka ah? para kang mushroom.
Dylan: kasi hindi mo ko naririnig e. tara..
Erin: san tayo?
Dylan: basta.. road trip.
Erin: road trip??
Dylan: yeah, babalikan na lang natin yung car mo.. hindi yan mawawala.. ang hirap kayang ibulsa niyan.. 4x4 pa?
Erin: medyo OA ka magreak ha?
Dylan: just sighting an idiomatic expression..
Erin: english english ka pa jan. oh.. frappe.. (sabay abot nito kay Dylan.. Inaasahan ni Erin na hindi ito kukunin ni Dylan, pero kinuha ito sa kamay nia at uminom sa straw.) ayoko ng inumin.. may laway mo na e..(tawa)
Dylan: love potion yung laway ko..
Erin: haha.. ang tigas ng mukha mo.. (approaching sa kotse ni Dylan.. At agad na inalalayan niya si erin hanggang sa makapasok sa sasakyan)
Dylan: fastened your seat belt..(pero mukhang nahihirapan si erin sa paglagay ng seat belt.. kinuha ni dylan ang seat belt at ikinabit ito..) Kasi naman wala sa bundok niyan.. (napatingin si erin kay dylan na para bang nalugi ito..nag wink naman sa kanya si Dylan sabayan pa ng killer smile nito.)
Erin: Kala mo naman maiinlove ako sayo.. (bulong nito sa sarili)
Dylan: may sinasabi ka?
Erin: wala.. sabi ko mabango yung sasakyan mo..
Dylan: Kasing bango ko no?
Erin: ang presko mo no? (at natawa na lang.. Tumagal ang byahe nila ng dalawang oras. Hanggang sa huminto ang sasakyan sa tapat ng isang napakalaking Gate) Nasan na tayo.. Village?
Dylan: Rest House namin.
Erin: Whoah? (at hindi nagtagal ay bumukas na ang malaking gate, sabay saludo sa kanya ng security guard. Ipinarada ang sasakyan sa tapat ng lobby ng rest house at bumaba sa sasakyan. sumunod din si erin kay Dylan)
Maid: Good afternoon po Sir, Nakahanda na po ang merienda.
Dylan: sige, susunod na kami.
Maid: sir..
Dylan: nanay pasing, Sir ka ng sir.. Nga pala.. Si erin nga nay.. (pakilala sa dalawa)
Nanay pasing: ang ganda namanng girlfriend niyo..
Erin: ah. eh.. nanay.. hindi niya po ako girlfriend..
Dylan: nanay.. nahihiya na yung soon to be girlfriend ko..
Erin: ang kaps talaga..
Nanay pasing: nako,. pumasok na kayo at lalamig na ang hinain ko. (pumasok na sila sa napakalaking bahay.)
Dylan: tara, kain muna tayo. alam ko nagutom ka sa byahe. baka pumayat na biek ko. (smile)
Erin: biek mo?? at tinawag mo akong biek??
Dylan: just joking erin.. (sabay subo kay erin ng brownies para hindi ito makapagsalita.. hindi nakakilos si erin at natulala) oh.. ayan ka na naman e, tinititigan mo na naman ako e.. doon ka nga tumingin (turo sa halamanan) nalulusaw ako.. (talikod) sa tingin mo..
Erin: ahh.. haha.. ewan ko sayo.. san ba cr dito?
Dylan: diretso tas kaliwa tas kanan tapos sakay ka ng jeep. (dumampot ng brownies si erin at katulad ng ginawa ni dylan sa kanya ay ipinasak niya ito sa bibig ni dylan)
Erin: sige halika i-guide mo ko.. baka maligaw ako e, hindi ko pa naman alam ang sakayan ng jeep dito. (nagkatawanan ng malakas)
Dylan: talo ko sayo.. (smile) come here.. I'll guide you.. (Di pa nagtagal ay ipinasyal siya ni Dylan sa buong rest house)
Dylan: here's my mom's garden.
Erin: very nice..
Dylan: tara doon tayo sa tambayan ko.. (at dinala siya sa likod ng kanilang rest house.. tanaw dito ang dagat at talaga namang napaka ganda ng view)
Erin: WOOOOOOOOOOW!! you know what.. ang nice ng place.
Dylan: yeah.. it is.. come on.. upo tayo..(at umupo)
Erin: nice place to unwind. if our house is like this? i'll be sitting here all day and just wasting my time looking at the nice ambience.
Dylan: hindi ba boring yun? mas maganda parin pag may kasama ka.. (biglang nalungkot)
Erin: (curious) may kasama?
Dylan: yeah.. 3 years ago, my ex-girlfriend was here.. with me. hindi nga siya makaupo dito sa sahig e (smile) because of her wheel chair. Mahina narin siya that time. Namumutla at pinipilit niyang ngumiti kahit nahihirapan na siya. After 2 days.. She's gone. (nawala ang mga ngiti) Sana nasa maayos na siyang kalagayan. Sana kahit man sa ibang paraan mapasaya ko siya. Isang bagay lang naman yung gusto niyang mangyare... ang makagraduate ako at itayo ang business na pinapangarap namin. Pero mukhang malabo na yon. (natahimik sila parehas.. at makaraan ang ilang minuto ay binasag na ni Erin ang katahimikan)
Erin: you know what Dylan? she's in good hands. Dont worry about her. Just worry about yourself. Worry about how can you fulfill her dreams. (smile)
Dylan: thanks erin.. kaya turuan mo ako ha?
Erin: well. mukhang hindi ka naman kailngang turuan e. Oo nga pala bakit ka ba pinapatutoran sakin ng prof natin?
Dylan: Kasi kailangan kong humabol this sem hindi kasi ako nagpapapasok. Pinilit lang ako ng mga kaibigan kong pumasok.
Erin: ah.. i see.. dont worry.. I'll help you this sem.(smile)
Dylan: ikaw?
Erin: me? what about me?
Dylan: bout you.. why do you keep on partying? smoking and get drunk all the time? except this day..haha (sabay nagring ang phone ni Erin)
Erin: hello?
Girl: Erin asan ka ba? si Alexa sinugod sa ospital.
Erin: ha?! sige pupunta ako. Paki send sakin yung ospital at room number. (at naputol ang linya) Dylan, I have to go. yung kaibigan ko sinugod sa ospital.
Dylan: sige sasamahan na kita and besides i kidnapped you right? (at agad na pumunta sa ospital kung nasaan si Alexa. Agad na dumiresto sa room 236 kung nasaan si Alexa at doon niya nadatnan si Haidi na nakaupo sa tabi ni Alexa)
Erin: anong nangyare?
Alexa: hinimatay lang ako.. masyado naman kayong nagpanic..
Erin: shut up bes, u have to rest. (sabay baling kay Haidi) Haidi may exams ka tom, umuwi kana at magpahinga, bago ka pumasok just bring some clothes here.
Haidi: sigurado ka bang ok ka lang dito?
Erin: yeah, hapon pa naman yung klase ko. (at umalis na nga si Haidi..) oo nga pala, Alexa si Dylan..
Alexa: hi.. naku, nasira ko ba yung date niyo.. pasensya na huh. kasi dapat hindi na kayo pumunta dito.. ok lang naman ako.
Dylan: Ok lang yun.. Wag natin baliwalan yung mga ganitong instances. (smile.. at maya maya lang ay hindi na namalayan ni erin na nakatulog na pala siya. Naalimpungatan si Dylan at nakita si Erin. Isinandal ni Dylan ang ulo ni Erin sa kanyang balikat at muling natulog.)

:)

Monday, October 26, 2009

karma

Part 1

(Sa isang Bar sa Malate, Isang Kaguluhan ang nagaganap..)
Missy: Sabi ko naman sayo e, wala kang binatbat sakin.
Erin: lam mo missy? hindi ako nakikipagpaligsahan sayo, Isa pa matagal na kaming tapos niyang boyfriend mo kaya tigilan mo na ko pwede?
Missy: aba! ang kapal rin ng mukha mo na sabihing may nakaraan kayo?
Jake: Missy! tama na, kung meron man tapos na yun, narinig mo naman kay Erin dba?
Missy: at kinakampihan mo pa siya? (sasampalin na niya si erin ng salagin ito ni Jake..Nanlilisik ang mga mata ni Missy at walang nagawa kundi ang mag walk out sa gitna ng kaguluhan)
Jake: pasensya kana Erin ha? Lasing na kasi yun e..
Erin: okay lang, sasusunod lang na mangyare pa to, hindi ko na siya uurungan.
Jake: Sorry Erin, sige mauna na ko, kasi baka mapano pa yun e..
Erin:sige mag ingat kayo..(lmingon sa mga kasama)
Coco: ano? akala ko uupakan mo na e..(sabay tawa ng malakas)
Pio: Naku, yan pa si erin, parang hindi niya ata magagawang manapak ng babae, tatahitahimik yan pero papatay na yan..
Erin: mga loko, tara lipat tayo ng bar. sagot ko alak.
Pio: ayun. dapat pala may nakakaaway tong si erin palage.
Erin: Lol. tara tara.
(Si erin ang typical-rebel-teenager. Rebel in a sense of drinking, smoking and partying all night. Bukod sa pampalipas niya ng oras, isa ito sa mga gawain niya para makatakas sa problema. Wala ang mga magulang niya sa Pinas at tanging ang mga kaibigan lang niya ang kasama niya sa bahay. Isa na rito si Haidi na kasalukuyang nasa second year college at Alexa na kanyang bestfriend na may sariling dental clinic na kakabukas lamang. Masaya naman si Erin sa ganitong kalakaran kahit panandalian lang ang kasayahang nararammdaman niya. ......Kinaumagahan..)
Alexa: Erin, bangon na, di ba may pasok ka? sabi mo critical na buhay mo sa prof mo?
Erin: mmm.. tulog pa ko..
Alexa: Hay naku, Erin, alam ko ako ang pinakamatanda dito ha at ako ang bestfriend mo at the same time ate mo narin ako, kaya kung hindi ka babangon diyan..
Erin: (naalimpungatan at biglang tumayo sa pagkakahiga) naman, wala nga mga magulang mo, pero sermon naman aabutin mo.
Alexa: aba! dapat ka lang talaga sermunan e, alam mo ba kung anong oras ka na naman umuwi? alas sais. Nung nakaraan mong uwi alas kwatro, sumunod alas singko tas ngaun alas sais naman. Minsan try mo wag na lang umuwi? (sarcastic)
Erin: naman bestfriend, baka naman nagtatampo ka lng dahil hindi kita sinama sa night out ko..
Alexa: hay naku Erin, Magbestfriend tayo pero hindi tayo magkaparehas ng hilig, kaya tumayo kana diyan at maligo kana.
Erin: (tumayo na parang militar at sumaludo kay Alexa) Yes ma'am!
(Palaging ganito ang set-up sa bahay nila Erin. Kung hindi siya late ay absent siya. Pero kahit pa man palaging late o absent ito, nakakahabol parin ito sa kanyang klase. Matalinong tarantado ika nga ng iba. Diretso sa school pagkakain. Sumakay siya sa kanyang sasakyan na bagong car wash na naman at nagpatugtog ng napakalas. Dumadagundong ang kanyang sasakyan sa sobrang lakas, binuksan ang bintana at nagsindi ng sigarilyo. Medyo traffic ng mga oras na yon, Napalingon siya sa kabilang sasakyan na lulan ng mga kalalakihan na pamilyar ang mukha.)
Guy1: Hi miss, pwede pasindi? (tukoy nito kay erin. Inabot ni erin ang kanyang sigarilyo at lumingon sa stop light at agad na pinaharurot ang sasakyan. Nang makarating sa skwelahan, agad niyang tinahak ang kanyang classroom.)
Prof: you're late again.
Erin: sorry sir. (sinipat ang upuan ni coco, pero wala parin ito) Malamang hindi papasok yun. (kausap sa sarili)
Prof: Ms. Erin, binggo ka na sa listahan ng absent. Kung hindi mo kayang panindigan ang schedule na kinuha mo better to drop it right now habang nasa kalagitnaan pa lang tayo ng semester.
Erin: sorry po ma'am.
Prof: well. If you answer my question, pagbibigyan kita. Pero may mga kondisyon tayo.
Erin: Sige po ma'am
(Pasado alas 3 na ng hapon ng ipatawag si Erin sa Office ng Dean.)
Erin: Good Afternoon po ma'am.
Prof: sit down. (sandaling katahimikan) so... nakasagot ka kanina right?
Erin: yes ma'am
Prof: alam ko matalino kang bata, pero hindi dahil nakasagot ka sakin kanina ay ligtas kana. Binggo kana at pwede na kitang i-drop sa klase pero pagbibigyan kita. Magtututor ka ng kaklase mo.
Erin: Ma'am??
Prof: and i'm not kidding. (may pinindot sa telepono at nagsalita) Papasukin mo na sila.
Erin: (sa sarili) WTF?? sila?? i mean marami? okay ka lang ma'am?? hindi porke prof ka at dean kita ay pwede mo na kong gawing alalay mo? (may pumasok na dalawang lalaki)
Prof: siya si Erin, Ang magiging tutor niyo.. (nagkatinginan ang mga ito na wari'y pinagtitripan sila ng kanilang prof) si Howard at Dylan. (tukoy sa mga lalaki)
Erin: Ma'am? hanggang kelan ko po sila tututoran?
Prof: this sem. Inaasahan kong tutupad kayo sa kondisyon natin. Pwede na kayong umalis. (tumayo si erin at nagpaalam sa kanilang prof. Sumunod sa kanya si Howard at dylan na akala mo ay pinagsakluban ng mundo. Nang makalabas sila.)
Coco: Erin!!! kanina pakita hinahanap! ang you know what? we're going to party again!! and guess what? (tuloy-tuloy sa paglalakad at nakasunod parin sa kanila si Howard at Dylan)
Erin: what's what??
Coco: Kami na ni Flech!
Erin: Flech? sinong flech??
Coco: yung nakilala natin last night! memory gap?
Erin: (tawa ng malakas) yeah I remember that flirty guy.
Coco: well, he's cute naman e. Teka, bakit ba sunod sila ng sunod satin?? (lingon at tukoy sa dalawang lalaki)
Erin: naku, sakit sa bangs yang si dean. Dahil binggo na daw ako sa late at absent..Yan! yan ang parusa sakin, tutorial until this fucking semester will end!
Coco: cool! hahah..
Erin: what's cool with that??
Coco: they're cute:D
Erin: I dont care if they are cute or what but the thing is?!!
Dylan: excuse me (sabat ni Dylan) alam mo hindi nman natin pareparehas na gusto na mangyare ito diba?
Erin: yeah buti alam mo kasi.
Dylan: better off, we just schedule ourselves kung kelan tayo magkitakita para sa pakulo ni Ma'am.
Howard: yeah, tama yan, kasi hindi ako pwede ng Wed and Sat, magkikita kami ng gf ko.
Erin: the hell I care. well anyways, here's my number. just let me know kung kelan. (at nagpaalam na)
Coco: well, that guy..
Erin: He's Dylan.
Coco: cute na gwapo pa at ang bango pa.
Erin: and so?
Coco: and so?? hindi ka naaattract sa kanya??
Erin: nope
Coco: my God! alien ka ba?? o talagang ang trip mo e yung tipong mga lalaking may hawak ng basura at nanlilimahid sa dumi?
Erin: e kung buhusan kita ng softdrinks ng matahimik ka??
Coco: ito naman.. (at nanahimik.)
Erin: (napalingon sa kaninang pinanggalingan nila ni Dylan at howard.) (sa sarili) well.. ok naman siya. mabango. (smile)
(Hiyawan ang mga tao at talaga namang nagsisimula na naman ang saya ng gabi. nakaupo sila Erin malapit sa Dance floor kasama ang ilan sa mga kaibigan at ang bagong bf ng kanyang matalik na kaibigan. Lahat ay nagsasayawan, walang humpay, usok at alak ang nasa paligid. Medyo groggy narin si Erin pati ang mga kasama niya ng biglang may humila sakanya sa dance floor.)
Erin: Jake??
Jake: yeah.. you look good this night.
Erin: let go. ayokong mapaaway ok?
Jake: ano ka ba, hindi mo ba ko namiss? (sabay higpit sa pagkakahawak kay erin)
Erin: Let go! (kahit pa sumigaw siya ay walang mangyayare dahil sa lakas ng sounds.) sabi ko bitawan mo ko! lasing ka lang jake. (biglang may humila sa buhok ni Erin na dahilan para magkagulo at mawala ang tao sa gitna ng dance floor)
Missy: ang kapal ng mukha mo talaga no?
Erin: Ang kapal rin ng mukha mo!
Missy: ang landi mong babae ka! (biglang susugurin muli si erin para sabunutan ng biglang may umawat na lalaki)
Guy: Miss, hands off with my girl pls? hindi mo ba nakita yung bastos mong boyfriend? gusto mo durugin ko mukha niya sa harapan mo? (natahimik ang lahat)
Jake: pasensya na pare (sabay suka. Lumapit ang mga kaibigan nito at inalalayan paalis ng bar.)
DJ: The Show must go on!! Let's Party (muling nagpatugtog)
Guy: ok kana?
Erin: (hindi makapaniwala) ye-yeah,. im quite ok.. Dylan.
Pio: Tol?
Dylan: Oy pre! (sabay nagbrotherly hug)
Pio: kelan ka pa dumating?
Dylan: Last week lang.
Pio: ayos ah! hindi ka man lang nag sabi! well anyway, Erin si Dylan. Ex-boyfriend ng kapatid ko.
Erin: (natahimik) ahh.. i see. i know him (medyo bitter na sagot)
Pio: so pre lets party!

(Kinabukasan..)

Alexa: Erin... erin.. (napansing wala sa kama.. kinuha ang cellphone at niring ang phone ni erin.. hindi nagtagal natunton niya ang tunog ng cellphone nito na nasa kusina)
Erin: Good morning.
Alexa: Wow.. What happened to you?
Erin: huh??
Alexa: ang aga mo? for the very first time!!
Erin: kumaen kana lang. (sabay sindi ng yosi)
Alexa: may problema ka ba??
Erin: yeah.. the tutorial thing.. (at ikinwento)
Alexa: that's a good lesson for you..
Erin: yeah.. pero ayoko sana.. wala lang akong magawa.. (biglang nag ring ang phone ni Erin..) Yes hello?
Guy: Asan kna?
Erin: Sino to?
Guy: its Dylan. (natahimik si erin sa kabilang linya.. Naalala niya ang gabing tinulungan siya ni Dylan laban kay missy) hey? still there?
Erin: ah.. yeah.. papunta na akong school.
Dylan: ok, antayin kita..
Erin: ok..bye.
Dylan: take care.. bye. (at naputol na ang linya.. Napangiti na lang si Erin..)





Thursday, October 22, 2009

Bata

Ayos, isa na namang di makakalimutang pangyayari. Kung pwede lang mag fast forward ginawa ko na e. Kaya lng di talaga pwede. Badtrip na. Nakakahiya pa. Hindi naman din siguro masamang umasa, lalo pa kung para sa ikabubuti mo rin. Ang masama doon, kung kailan ka magseseryoso saka ka naman gagaguhin ng kapalaran. Oh siya, andun kana, napapabilang kana sa mga gago kung tawagin, pero hindi sa lahat ng oras ay gago o tarantado ka. Tao tayo, hindi natin maaiwasang magkamali, kung ang relihiyosong tao nga ay nagkakamali rin. May mga panahong gusto mo mang magpakabuti pero hindi mo magawa. Dahilan narin sa mga taong nakapaligid sayo. Kung minsan gusto kong bumalik sa pagkabata. Mga batang hindi marunong magtanim ng galit, mga batang patakbo takbo lang at naliligo sa ulan, mga batang titigil sa pag iyak kapag binilan ng Ice cream. At isa ako sa mga batang iyon. Batang kinagisnan ang saya ng buhay na walang problema. Ang totoo niyan, kapag dumating sa ganitong idad, hindi mo alam ang mga bagay na gusto mo at gusto mong mangyari. Minsan nagiging mapusok tayo na hindi natin namamalayan na mali na pala ang gingawa natin. Pero may kasabihan nga namang "hindi ka matututo hanggat hindi ka nagkakamali" ang sagot naman ng isa "Hindi sa lahat ng bagay ay may naibibigay na magandang leksyon ang pagkakamali"

Ganyan ang buhay... maraming baluktot at sali-saliwang daan.
Hindi mo alam kung saan ka dadalin ng mga paa mo sa bawat hakbang mo. Hindi mo mahahanap ang gusto mo kung hindi ka marunong makuntento sa bagay na nasa harapan mo. Tao ka, Hindi ka Diyos. Kaya kailanagan bilang isang tao ay gumanti naman tayo ng mabuti sa sarili natin. Hindi masamang gumawa ng katarantaduhan, pero mas maganda, kung gagawa tayo ng katarantaduhan ay walang tayong naaapakan at nasasaktan.

Tuesday, October 6, 2009

one night of happiness

I wasn't supposed to be in that place and in that situation and I wasn't so sure how it ended..

I'm not like them, like other girls can deal easily in those kind of situation. I'm just being me and no matter what happened, I will still be "Me".

The story just begun with no introduction at all, As the exchange of names were the only vital information you have, the smiles, jokes and gestures that were made without any limits and control. After those happy angels dancing in the air, I heard the words "I Love You" that made me believe for once. I don't even think twice either my ears don't reject those words. What my heart and my mind says? "God, please give me this shot". Then God gave me that shot, the shot of regret. I was with him all over the night till morning wakes. I have his skin touches mine while kissing me tenderly. But suddenly, it ends.. It ends in a sense that I must say I can blame it on the a-a-a-alcohol.haha.. funny how I can still laugh when the truth is.. I'm hurt and I'm blaming myself for feeling this. I tend to blame myself for feeling hurt when all I knew that it's just temporary.

For you.. I will cherish every moment that you made me feel special for just one night and thanks for the kisses...

But in the end.. I'm still happy. For having those good news ahead of me.. Thank You God for lifting me up. I Love You.